Madame Butterfly
19 kwietnia 2013 roku w Oświęcimskim Centrum Kultury odbyła się, w ramach projeku Kulturalne cztery pory roku – „Święto Wiosny”, retransmisja opery w trzech aktach Giacomo Pucciniego z The Metropolitan Opera w Nowym Jorku pt. „Madame Butterfly”.
„Madame Butterfly”, według librettta Luigi Illica i Giuseppe Giacosa, miała swoją premierę 17 lutego 1904 roku w mediolańskiej w La Scali. „Madame Butterfly” składała się wówczas z dwóch aktów i została bardzo chłodno przyjęta. Puccini wprowadził w utworze szereg istotnych zmian, m.in. dzieląc nieproporcjonalnie długi akt na dwa, i w tej wersji cztery miesiące później wystawiono „Madame Butterfly” ponownie w Brescii. Ponieważ za jedną z przyczyn niepowodzenia prapremiery uznawano nietrafną obsadę, do partii Cio-Cio-San zaangażowano specjalnie w tym celu sprowadzoną Salomeę Kruszelnicką. Tym razem dzieło odniosło olbrzymi sukces, przenosząc się na deski Metropolitan Opera w 1907 roku. W La Scali wystawiono „Madame Butterfly” ponownie dopiero po śmierci Pucciniego, ponieważ – dotknięty niepowodzeniem prawykonania – za życia nie wyrażał zgody na inscenizowanie opery na tej scenie.
W najnowszej wersji opery zrealizowanej w Metropolitan Opera do głównej roli fenomenalnego przedstawienia wyreżyserowanego przez Anthony Minghella powraca Cristina Gallardo-Domas. Razem z gwiazdą śpiewa Marcello Giordani.
Nagasaki, 1900 rok. Pinkerton, porucznik amerykańskiej marynarki, mąż gejszy Cho-Cho-San, zwanej Butterfly, swego ślubu nie traktuje tak poważnie jak jego japońska żona. Wkrótce odpływa znów do USA. Cho-Cho-San wraz z ich małym synkiem oczekuje Pinkertona przez trzy lata. Nie ma od niego żadnej wiadomości, ufa jednak w jego wierność i uczciwość. Tymczasem Pinkerton w USA ożenił się ponownie, o czym Cho-Cho-San dowiaduje się od amerykańskiego konsula. Dziewczyna wierzy jednak, że dziecko pomoże jej odzyskać miłość Pinkertona, gdy ten znów przypłynie do Nagasaki. Porucznik przypływa razem z żoną Kate po to jedynie, by odebrać Cho-Cho-San ich synka. Nieszczęsna Butterfy żegna się z dzieckiem i popełnia harakiri.
reżyseria: Anthony Minghella
kierownictwo muzyczne: Patrick Summers
obsada: Cristina Gallardo-Domas, Marcello Giordani
Metropolitan Opera to jeden z najsłynniejszych teatrów operowych świata. Znajduje się w Centrum Lincolna dla Sztuk Wykonawczych (The Lincoln Center for the Performing Arts), który to kompleks położony jest pomiędzy zachodnią 62. i 65. ulicą oraz alejami Columbus i Amsterdam. Jego historię tworzyli – i tworzą – najwięksi śpiewacy, dyrygenci, reżyserzy i scenografowie. Debiutował tam Enrico Caruso, sławę zdobywali Maria Callas, Renata Tebaldi czy Carlo Bergonzi, a za dyrygenckim pulpitem stawał sam Arturo Toscanini oraz Gustaw Mahler i wielu innych. Scena gościła niemal wszystkie wybitne gwiazdy operowe. Debiut na deskach Metropolitan Opera to marzenie wszystkich wykonawców, a spełnienie go otwiera drogę do międzynarodowej kariery. Nowojorskie spektakle to wydarzenia artystyczne nieprzeciętne zarówno pod względem wokalnym, jak i aktorskim. W przedstawieniach, reżyserowanych przez takie znakomitości, jak Franco Zefirelli czy Laurent Pally, biorą udział największe współczesne gwiazdy sceny operowej.
czas trwania spektaklu: 205 minut z 1 przerwą
