Kompozycja malarska w sali widowiskowej
Witold Kaczanowski (Witold-K) – absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych – jest wybitnym polskim artystą – malarzem, rzeźbiarzem, grafikiem, rysownikiem, autorem wykonanej w latach 1959-1961 wielkiej kompozycji malarskiej na sklepieniu sali widowiskowej Oświęcimskiego Centrum Kultury.
Autor obejrzał ją po raz pierwszy, po ponad 40 latach od jej namalowania, 14 czerwca 2004 roku podczas wizyty w Oświęcimiu.
Witold Kaczanowski odwiedził Oświęcimskie Centrum Kultury również 3 kwietnia 2011 roku – na dzień przed rozpoczęciem prac renowacyjnych polichromii, które prowadzone były do końca maja 2011 roku.
15 października 2011 roku Witold Kaczanowski przyjechał do Oświęcimskiego Centrum Kultury, by obejrzeć swoje dzieło po zakończeniu prac konserwatorskich – w 50. rocznicę jego powstania – oraz by otworzyć wystawę swoich prac pt. „Od człowieka do czarnych dziur”.
Witold Kaczanowski tuż po ukończeniu studiów wykonał, należącą do największych w Europie, liczącą ponad cztery tysiące stóp kwadratowych, kompozycję malarską w powstającym Zakładowym Domu Kultury Zakładów Chemicznych Oświęcim.
zdjęcie z albumu „Witold-K at Sotheby’s”, Warszawa, Amsterdam 2007
W 1959 roku został zaproszony przez architektów projektujących budynek do współpracy. Uznał, że obecność byłego obozu koncentracyjnego na obrzeżach miasta powinna zostać zaakcentowana w wyglądzie obiektu. Projekt artysty miał być swoistym hołdem złożonym ofiarom zarówno w strukturze architektonicznej, jak i oprawie wizualnej sali. Wizja Witolda Kaczanowskiego skłoniła architektów do całkowitej zmiany projektu sali oraz fasady budynku. Koncepcja sali Witolda Kaczanowskiego składała się z czterech podstawowych części: plafonu, dwóch zestawów oświetlenia oraz otaczających ścian. Poszczególne części sufitu były oświetlane od dołu wiszącymi lampami, stopniowo odsłaniając namalowane sylwetki ludzi widzianych od tyłu. Stopniowe zmiany oświetlenia tworzyły złudzenie, jakoby malowidło było w ciągłym ruchu.
zdjęcie z albumu „Witold-K at Sotheby’s”, Warszawa, Amsterdam 2007
Gdy górne światło stopniowo przygasało, malutkie postaci ponownie zanurzały się w mroku. Wówczas rozbłyskiwało mnóstwo (prawie 70) maleńkich punktowych światełek przekształcając cały sufit w rozgwieżdżone nocne niebo. Dwie zaokrąglone ściany obejmowały całość niczym skrzydła gołębicy.
zdjęcia z albumu „Witold-K at Sotheby’s”, Warszawa, Amsterdam 2007
W 1961 roku całe podwieszone oświetlenie zostało usunięte i pełna koncepcja dramaturgiczna projektu pozostała niezrealizowana.
Mimo ogromnego dorobku artysta uważa dzieło pozostawione w Oświęcimiu za jedno z najważniejszych w swoim artystycznym dorobku.
Witold Kaczanowski – rocznik 1932 – jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale grafiki, uczniem Wojciecha Fangora (malarstwo) i Henryka Tomaszewskiego (grafika). Bogata twórczość artysty obejmuje m.in.: malarstwo sztalugowe, ścienne oraz rzeźbę. W 1964 roku Witold Kaczanowski wyjechał do Paryża. Osiadł we Francji, skąd w 1968 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych stając się wyjątkowym ambasadorem kultury polskiej. Mieszkał i pracował w Nowym Jorku, Santa Fe, Nowym Meksyku i w Houston. Swoją pierwszą pracownię – galerię otworzył w 1969 roku w Beverly Hills. Mieszka w Denver, Warszawie i Krakowie.
Jako Witold-K stał się artystą znanym, cenionym i rozpoznawanym w świecie sztuki. W 1967 roku poeta Jaques Prevert przedstawił Witolda Pablowi Picasso. Picasso naszkicował portret polskiego artysty. Jest autorem wielu wystaw przygotowanych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jego prace wystawiane były między innymi w Nowym Jorku z dziełami Chagalla, Miro, Picassa, Braque`a i Giacomettiego. Wiele z nich znajduje się w prywatnych kolekcjach ludzi świata kultury i sztuki.
W 1973 roku Otis Art Institute w Los Angeles zorganizował retrospektywną wystawę Witolda-K z okazji 25-lecia działalności twórczej. W czerwcu 2004 roku wystawa jego prac prezentowana była w Królewskich Łazienkach w Warszawie. Witold-K był pierwszym polskim artystą uhonorowanym indywidualną wystawą, w 2007 roku, w domu aukcyjnym Sotheby`s (założonym w 1744 roku) w Amsterdamie.
W 1997 roku w uznaniu zasług dla polskiej kultury otrzymał od Ministra Kultury odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.